طی دهه اخیر، افزایش نگرانیهای زیست محیطی مرتبط با استفاده از بسته بندی های بر پایه مشتقات نفتی منجر به انجام پژوهش های گسترده جهت یافتن مواد جایگزینِ بر پایه پلیمرهای زیستی طبیعی شده است. پلیمرهای زیستی معمولاً دارای خواص مکانیکی ضعیف و نفوذپذیری بالا در برابر بخار آب میباشند. با این حال، می توان با استفاده از نانو موادی مانند نانوسلولز تا حد زیادی بر این معایب غلبه نمود. برخی از مزایای استفاده از نانوسلولز شامل افزایش مدّت ماندگاری ماده غذایی، بهبود کیفیت محصول و عمل نمودن به عنوان حامل مواد فعال مانند آنتی اکسیدان ها و مواد ضدّ میکروبی می باشد. علاوه بر این، فیلم های مرکب بر پایه الیاف نانوسلولز دارای توانایی زیادی برای تهیه نانوکامپوزیت های ارزان قیمت، بسیار قوی و سبک وزن می باشند. بنابراین، هدف از این مطالعه معرفی کاربردهای بالقوه و مزایای استفاده از نانوکامپوزیت ها، به ویژه نانوسلولز، در زمینه بستهبندی مواد غذایی است.
)